پارگی واژن و پرینه در حین زایمان

پارگی واژینال در حین زایمان چیز عجیبی نیست. حدود 90 درصد خانم‌ها در زایمان دچار پارگی جزئی یا شدید ناحیه واژن می‌شوند. با وجود آنکه خیلی از خانم‌ها از شنیدن نام این عارضه وحشت دارند ولی آنقدر هم که فکر می‌کنند وحشتناک نیست و مداوای آن هم خیلی زمان نمی‌برد! با کمی مراقبت و احتیاط می‌توان از آسیب واژینال جلوگیری کرد.

پارگی واژینال چیست؟

از نظر پزشکی، پارگی واژن پارگی عمیقی است که بدون مداخله پزشک (یعنی بدون برش و بدون اپیزیوتومی) در ناحیه بین مقعد و واژن اتفاق می‌افتد. این پارگی معمولا به دلیل فشار ناشی از بیرون دادن بچه در زمان زایمان بوجود می‌آید. بهترین حالت آن است که واژن به اندازه کافی منعطف باشد تا و سر و بدن نوزاد بدون پارگی واژن از بدن مادر خارج شود.

احتمال پارگی واژن در حین زایمان چقدر است؟

از آنجا که بافت ناحیه اطراف واژن به اندازه کافی انعطاف پذیر نیست احتمال پارگی واژن در حین زایمان بالا است. علاوه بر آن، عواملی مثل زایمان سریع، اضافه وزن، استفاده از فورسپس و وکیوم برای زایمان و طولانی شدن درد زایمان، می‌توانند باعث ورم واژن و در نتیجه پارگی احتمالی آن شوند. جالب است که احتمال پارگی واژن در زایمان دوم بسیار کمتر می‌شود!

انواع مختلف پارگی واژینال

بسته به شدت، پارگی واژینال ممکن است درجه یک، دو، سه یا چهار باشد. آن پارگی که فقط بر پوشش واژن تاثیر گذاشته و تتاثیری برعضلات واژن نداشته باشد نوع یک محسوب می‌شود. پارگی که کمی عمیق‌تر بوده و نیازمند بخیه باشد درجه دو محسوب می‌شود. پارگی که بر لایه‌های داخلی و عضلات واژن تاثیر گذاشته و بر اسفنکتر مقعدی موثر باشد درجه 3 است. در پارگی درجه 4 بر لایه‌های چندگانه واژن تاثیر گذاشته و نیازمند بخیه زیاد است.

درمان پارگی واژن چقدر طول می‌کشد؟

در حالت پارگی درجه 1 و دو، تا 2 هفته زمان برای درمان و ترمیم نیاز است. عوارض جانبی محتمل شامل درد در هنگام برخاستن، در هنگام مدفوع کردن و ناراحتی برای هر فعالیتی که به ناحیه واژینال فشار وارد نماید، می‌باشد. در هفته دوم بهبود زخم شروع شده و بخیه‌ها جذب می‌شوند. اما برای درمان پارگی درجه 3 و 4 حدود 4 تا 5 هفته زمان نیاز است و درد آن تا حدود 2 هفته ادامه دارد. مسائل احتمالی شامل درد در زمان ادرار، عملکرد نامناسب عضلات کف لگنی، و درد در زمان رابطه جنسی است.

برای جلوگیری از پارگی واژینال چکار باید کرد؟

با وجود آنکه راه حل قطعی و سریع برای این موضوع وجود ندارد اما با انجام بعضی اقدامات تا حدود زیادی می‌توان از آن جلوگیری کرد. آماده کردن بدن بهترین راه برای جلوگیری از پارگی واژن در حین زایمان است. بعضی از تمرینات (که باید زیر نظر پزشک یا متخصص انجام شود) راه‌های مناسبی برای بهبود جریان خون است. تمرینات عضلات کف لگنی که به کگل معروف است نقش مهمی در تقویت عضلات کف لگنی برای تحمل فشار ناشی از خارج شدن بچه از واژن دارد.

در حالی که نوشیدن مایعات و تامین مناسب آب بدن اهمیت زیادی دارد، رژیم غذایی غنی شامل امگا3، چربی‌های خوب میوه‌ها و سبزیجات، و محدود کردن دریافت گوشت لخم می‌تواند بدن را در مقابل فشار زایمان مقاوم کند.

پوزیشن زایمان هم بر پارگی واژینال تاثیر دارد. نتایج بررسی‌ها نشان می‌دهد پوزیشن تکیه داده و پوزیشن لیتاتومی (خوابیده به پشت و زانوها خم به طوری که زاویه ران با لگن 90 درجه باشد) احتمال پارگی واژن را افزایش می‌دهد.