والدین تازه واردها به کلاس اول و مهد کودک بخوانند

آموزش و رشد و بزرگ شدن کودک، به صورت مداوم و پی­ در­ پی شامل تجربه جدا شدن از پدیده­‌ها و افراد آشنا و ورود به یک دوره کاملا جدید و مواجهه با رفتارها و قوانین و افراد ناآشنا است. ممکن است جدایی از محیط امن و آشنا، و رویارویی با ناشناخته‌­ها، برای کودکان و والدین به یک اندازه اضطراب‌­آور باشد. بنابراین لازم است پیش از انتخاب مهدکودک و مدرسه، بدانیم که چه مراحلی را باید پشت سر بگذاریم و خودمان را برای چه مشکلات و مسائلی آشنا کنیم. البته بنابه تجربه، هر کودکی رفتار و واکنش متفاوتی در برابر این تغییرات نشان می‌­دهد. رفتارها و واکنش‌های کودکان، با توجه به میزان غنای زندگی کودک در خانه، تجربه معاشرت او با غریبه‌­ها و تفاوت­‌های فردی آنها، بسیار متفاوت است. اما در کلیت، باید انتظار کمی بی‌قراری یا بهانه گرفتن کودکان باشیم. به یاد داشته باشید که این جدایی برای والدین هم استرس بسیاری به همراه دارد. والدینی که در نگهداری از کودک خود، معیارها و استانداردهای سختگیرانه‌­ای اعمال کرده باشند و کمتر کودک خود را در موقعیت‌­های جدید و ناآشنا قرار داده باشند؛ یا دلبستگی فراوانی بین مادر و پدر و کودک وجود دارد که مانع از جدا ماندن آنها ولو به مدت چند ساعت می‌­شود؛ خیلی سخت‌­تر توان تطابق با شرایط جدید را به­‌دست می­‌آورند و این اضطراب را به کودک خود نیز منتقل می­‌کنند. پس به یاد داشته باشید در بدو امر، کودکان ما رفتارها و هیجاناتی که حتی تلاش می­‌کنیم مخفی کنیم را منعکس می­‌کنند. به همین دلیل ابتدا باید بدانیم که واقعا درباره جدایی از کودک خود و سپردن آنها به افرادی غریبه چه احساسی داریم. شناخت این احساس و مدیریت آن، به ما کمک می‌­کند بهترین تصمیم‌­ها را بگیریم و متناسب‌­ترین واکنش­ها را نشان بدهیم.
کتاب ما کنجکاویم (ما به مهدکودک می­رویم، ما مقررات زمین بازی را می­‌دانیم، ما سرگرمی‌­های علمی داریم)
 

اولین تجربه اجتماعی کودکان، ورود به مهدکودک است. کودک از قلمرو خود و دایره حفاظت کامل والدین خارج می‌­شود و کودکان زیادی با توانایی‌­ها و ویژگی‌های متفاوت می­‌بیند. متوجه می‌­شود که کودکان دیگری چون او هستند که باید همکاری و رفاقت با آنها را بیاموزد. برای دریافت تأیید و محبت جمع، تلاش کند و مسیر مهم آموزش و یادگیری و دوست­یابی را طی کند. این اولین تمرین جامعه‌­پذیری کودک است و هر چه در انتخاب مهدکودک و مربیانی که پرورش کدک ما را بر عهده دارند دقت کنیم؛ با نتیجه و حاصل قابل توجه­‌تری روبرو می­شویم. همین امر باعث افزایش خودآگاهی و تحمل کودک می­‌شود. برای اولین بار کودک باید درک کند در جامعه‌­ای کوچک چطور رفتار کند که تأیید و همراهی دیگران را داشته باشد و برای این کار تلاش کند. کتاب علاوه بر جزییاتی که به والدین در باب آماده کردن فرزندشان برای ورود به مهدکودک گوشزد می‌کند؛ درباره بایدها و نبایدهای زمین بازی و انجام بازی­‌های گروهی نکات ارزشمندی را می­‌آموزد.
کتاب اولین روز مدرسه
نویسنده : اَدم رکس
تصویرگر : کریستین رابینسِن
مترجم : آرزو قلی­زاده
انتشارات پرتقال، 1396
مخاطب : کودکان 3 تا 7 ساله
قیمت نسخه کاغذی : 12000 تومان

این کتاب شیرین و زیبا، اولین روز مدرسه را از زبان یک مدرسه روایت می­‌کند. مدرسه «فردریک داگلاس» که به تازگی ساخته شده است و هیچ تصوری از ماهیت مدرسه بودن و اتفاقاتی که در آن می‌­افتد؛ ندارد. او فکر می­‌کند تا همیشه با سرایدار مهربانی که او را تمیز و مرتب می‌­کند؛ تنها خواهد ماند. اما سرایدار به او می‌­گوید که به زودی مدرسه پر از بچه‌­ها و معلم­هایی خواهد شد که بهترین و مهمترین روزهای خود را در مدرسه خواهند گذراند.
مدرسه نیز همچون کودکی که برای اولین بار پا به دبستان می­‌گذارد؛ نگران اتفاقاتی است که با ورود بچه­‌ها و معلمان خواهد افتاد. او هیچ تصوری از اینکه بچه­‌ها با او چه رفتاری خواهند کرد ندارد. داستان نگرانی­‌های مدرسه با استرس‌های دخترکی که دانش­ آموز این مدرسه است، گره می­‌خورد. این دو در مسیری یکسان، با آنچه برایشان پیش می­آید به جلو قدم برمی‌­دارند و خود را آماده مواجهه با زندگی جدید خود می­‌کنند.
کتاب مدرسه­ ی دوست داشتنی من (راهنمای کودک برای رویارویی با مشکلات مدرسه)

کودکان ما نه ماه از هر سال زندگی خود را در مدرسه سپری می‌­کنند. بیشترین یادگیری­‌ها و آموزش­ها را به صورت مستقیم و غیرمستقیم در این محیط دریافت می‌­کنند. اولین موفقیت‌­ها و ناکامی­‌های اجتماعی را تجربه می­‌کنند و با مفاهیم رقابت، دوستی، بدجنسی، همکاری و ... آشنا می‌­شوند.
در این کتاب، کودکان با راه­‌حلهای عملی مواجهه با مشکلات متعددی که در مدرسه بروز می­‌کند، آشنا می­‌شوند. خوب است که کتاب را با هم بخوانید و در مورد موقعیت‌های توصیف شده و راه­‌حلهای ارائه شده با کودک خود صحبت کنید. بسیار مهم است که ما والدین آنقدر همدلی و شکیبایی داشته باشیم، تا کودکان خود را با شرایط محیط جدید وفق دهند و توانمندی­‌های جدیدی را در خود پرورش دهند. محافظت بیش از حد و نگرانی غیرطبیعی والدین، از اعتماد به نفس کودک در شناخت و مواجهه با موقعیت جدید می­‌کاهد. طبعا جبران چنین آسیبی برای والدین و کودک، آسان نخواهد بود.

برخی از کودکان تمایل خواهند داشت که همچون سنین پایینتر، مادر و پدر وظیفه حفاظت و همراهی و حرف­ زدن به جای او را بر عهده بگیرند و در برابر دشواری‌­های قانونمندی در محیط مدرسه از او حمایت کنند. البته که ما موظفیم در هر شرایطی از امنیت و سلامت محیطی که کودکان در آن پرورش می­‌یابند اطمینان حاصل کنیم؛ اما نگرانی مفرط و حمایت بیجای والدین هم در انجام تکالیف و هم در شکل دادن رابطه با همسالان، توانمندی­‌های اجتماعی کودک را محدود و نارس خواهد کرد.