تشخیص بیش فعالی کودکان، چه نشانه‌هایی دارد؟

دومین مطلب از بسته پیشنهادی بیش فعالی در کودکان نشانه هایی را در اختیار شما قرار می دهد تا به کمک آن بتوانید بیش فعالی را در سنین بسیار پایین در کودک ردیابی کنید.
 

نی نی بان: دومین مطلب از بسته پیشنهادی بیش فعالی در کودکان نشانه هایی را در اختیار شما قرار می‌دهد تا به کمک آن بتوانید بیش‌فعالی را در سنین بسیار پایین در کودک ردیابی کنید.

اختلال بیش‌فعالی یا کمبود توجه (ADHD) نوعی اختلال تکاملی عصبی است که می‌تواند روابط کودک و موفقیت او را در مدرسه تحت تاثیر قرار دهد. علائم ADHD متفاوت و گاهی تشخیص آنها دشوار است.
هر کودکی ممکن است بسیاری از علائم فردی ADHD را تجربه کند. بنابراین برای تشخیص، پزشک باید کودک شما را با استفاده از چندین معیار ارزیابی کند.
به طور کلی، میانگین سنی برای تشخیص ADHD، هفت سال است.

علائم کودک بیش‌فعال
علائم شایع ADHD در کودکان را برای شما بیان می‌کنیم: 

رفتار متمرکز بر خود
مهم‎ترین علامت رایج ADHD چیزی است که به نظر می‌رسد ناتوانی در شناخت نیازها و خواسته‌های دیگران است. این کودکان معمولا فقط بر خود، تمرکز دارند. ناتوانی در شناخت نیازهای دیگران می‌تواند به دو نشانه بعدی منجر شود:

قطع کردن
رفتار متمرکز بر خود ممکن است باعث شود کودک مبتلا به ADHD در حالی که مشغول صحبت یا بازی با دیگران است، صحبت دیگران را قطع کند. 

مشکل در انتظار نوبت 
کودکان مبتلا به بیش‌فعالی ممکن است هنگام فعالیت در کلاس یا هنگام بازی با کودکان دیگر نتوانند به راحتی در انتظار نوبت خود بمانند.

آشفتگی عاطفی
این کودک، در کنترل احساس خود مشکل دارد و گاهی اوقات عصبانی و بی‌قرار می‌شود.

ناآرامی
کودکان مبتلا به ADHD اغلب نمی‌توانند آرام بنشینند. آنها ممکن است سعی کنند از جای خود بلند شوند یا بدوند، زیاد تکان می‌خورند، یا وقتی مجبور به نشستن باشند، روی صندلی خودشان می‌چرخند.

ناتوانی در بی‌صدا بازی کردن
بی‌قراری در کودکان بیش‌فعال، آرام و بی‌صدا بازی کردن را در آنها دشوار می‌کند.  

کارهای ناتمام
این نوع کودکان ممکن است به انجام موارد مختلف علاقه نشان دهند، اما در پایان دادن به آنها مشکل داشته باشند. مثلا آنها انجام پروژه‌ها، کارهای خانه یا مشق شب را شروع می‌کنند، اما قبل از اتمام به سراغ کار بعدی می‌روند.

عدم تمرکز
کودک مبتلا به بیش‌فعالی ممکن است نتواند وقتی کسی با او صحبت می‌کند، تمرکز داشته باشد. این مشکل در انجام کارها هم رخ می‌دهد.
پرهیز از انجام کارهایی که به تلاش ذهنی طولانی نیاز دارند
مشکل عدم تمرکز باعث می‌شود کودک از انجام فعالیت‌هایی که به یک تلاش ذهنی پایدار نیاز دارد، (مانند توجه در کلاس یا انجام تکالیف) اجتناب کند.

اشتباهات
این کودکان ممکن است در پیروی از دستورالعمل‌هایی که به برنامه‌ریزی یا اجرای برنامه نیاز دارند، مشکل داشته باشند که می‌تواند منجر به سهل‌انگاری شود.

خیال‌پردازی
کودکان مبتلا به بیش‌فعالی همیشه پر سر و صدا نیستند. نشانه دیگر اختلال بیش‌فعالی، کم‌حرف بودن است.
این کودک ممکن است خیال‌پردازی کند و آنچه را در اطراف او می‌گذرد نادیده بگیرد.

 مشکل در سازماندهی
این کودکان در پیگیری وظایف و فعالیت‌ها مشکل دارند که می‌تواند مشکلاتی را در مدرسه ایجاد کند، زیرا اولویت‌بندی انجام تکالیف، پروژه‌های مدرسه و سایر وظایف برایشان دشوار می‌شود.

فراموشی
ممکن است در کارهای روزمره فراموشکار باشند. ممکن است انجام کارهای منزل یا انجام مشق شب خود را فراموش کنند. همچنین ممکن است اسباب‌بازی‌هایشان را گم کنند.
نشان دادن علائم در محیط‌های مختلف
کودک مبتلا به ADHD علائم این بیماری را در بیش از یک محیط نشان می‌دهد. به عنوان مثال او ممکن است هم در خانه، هم در مدرسه عدم تمرکز داشته باشد.

تشخیص بیش فعالی کودکان، چه نشانه‌هایی دارد؟
علائم بیش‌فعال با بزرگ‌تر شدن کودکان
با بزرگتر شدن کودکان مبتلا به ADHD، آنها اغلب به اندازه سایر کودکان هم‌سن خود اعتماد به نفس ندارند که می‌تواند آنها را در مقایسه با همسالان خود نابالغ نشان دهد.
برخی از کارهای روزانه که نوجوانان مبتلا به بیش‌فعالی ممکن است در انجام آنها با مشکل روبرو شوند:
تمرکز بر کارهای مدرسه و تکالیف
فهمیدن نشانه‌های اجتماعی
سازش با همسالان
حفظ بهداشت شخصی
کمک در کارهای خانه
مدیریت زمان
رانندگی با خیال راحت
مشتاقانه منتظر ماندن
همه کودکان ممکن است برخی از این رفتارها را داشته باشند، مثلا خیال‌پردازی، عدم تمرکز و قطع صحبت‌های دیگران، جزو رفتارهای رایج در کودکان است.
 
شرایط مرتبط در کودکان و نوجوانان مبتلا به ADHD
اگر چه همیشه اینگونه نیست، اما برخی از کودکان ممکن است علائم، مشکلات، یا شرایط دیگری در کنار ADHD داشته باشند:

اختلال اضطراب
اختلال اضطراب، باعث نگرانی و عصبی شدن کودک در بیشتر اوقات می‌شود. همچنین ممکن است علائم جسمی مانند ضربان قلب سریع، تعریق و سرگیجه ایجاد شود.

اختلال سرکشی مخالف (ODD) 
این مورد با رفتار منفی و اخلال‎گرانه، به ویژه در مورد شخصیت‌های مقتدر مانند والدین و معلمان، تعریف می‌شود.

اختلال سلوک
اختلال سلوک، اغلب شامل تمایل به رفتارهای ضد اجتماعی مانند سرقت، جنگ، تخریب و آسیب رساندن به مردم یا حیوانات است.

افسردگی
امکان افسردگی در کودکان مبتلا به بیش‌فعالی وجود دارد.

مشکلات خواب
ممکن است خوابیدن در شب برایشان دشوار باشد و الگوی خواب نامنظم داشته باشند.

اختلال طیف اوتیسم (ASD) 
این مورد بر تعامل اجتماعی، ارتباطات، علایق و رفتار تاثیر می‌گذارد.

صرع 
شرایطی است که بر مغز تاثیر می‌گذارد و باعث ایجاد تکرار جراحات یا تشنج می‌شود.

سندرم توره 
وضعیتی در سیستم عصبی است که با ترکیبی از صداها و حرکات غیر ارادی مشخص می‌شود (تیک).

مشکلات یادگیری 
مشکلات یادگیری مواردی مانند نارساخوانی را منجر می‌شود.

تشخیص بیش فعالی کودکان، چه نشانه‌هایی دارد؟
کمک به کودک مبتلا به ADHD
خواه علائم کم توجهی، بیش‌فعالی و تکانشگری کودک شما به دلیل ADHD باشد یا نه، در صورت عدم درمان می‌تواند مشکلات زیادی ایجاد کند. کودکانی که نمی‌توانند تمرکز کنند و خود را کنترل کنند، ممکن است در مدرسه با مشکل روبرو شوند، به طور مکرر به دردسر بیفتند و کنار آمدن با دیگران یا دوست شدن برایشان مشکل باشد. 
این ناامیدی‌ها و مشکلات می‌تواند باعث کاهش عزت نفس و همچنین اصطکاک و استرس برای کل خانواده شود.
با حمایت مناسب، کودک شما می‌تواند مسیر موفقیت در همه زمینه‌های زندگی را طی کند.
اگر کودک شما با علائمی شبیه ADHD دست و پنجه نرم می‌کند‌، منتظر کمک حرفه‌ای نباشید. شما می توانید علائم بیش‌فعالی، بی توجهی و تکانشگری کودک خود را بدون تشخیص اختلال نقص توجه درمان کنید. 
برای شروع می‌توانید این کارها را انجام دهید: اجرای یک رژیم غذایی بهتر، تنظیم برنامه ورزشی و اصلاح محیط خانه برای به حداقل رساندن حواس‌پرتی کودک.

نکات مربوط به والدین 
اگر کودک بیش‌فعال دارید، ممکن است انرژی زیادی صرف کنید تا او به حرف‌های شما گوش دهد، کاری را به پایان برساند، یا بی‌حرکت بنشیند. نظارت مداوم می‌تواند ناامید‌کننده و طاقت‌فرسا باشد. 
استراتژی‌های موثری وجود دارد که می‌تواند به شما در کنترل خودتان و کنار آمدن با کودک بیش‌فعال موثر باشد.
از خود مراقبت کنید تا بتوانید از فرزند خود بهتر مراقبت کنید. خوب غذا بخورید، ورزش کنید، به اندازه کافی بخوابید، راه‌هایی برای کاهش استرس پیدا کنید و از خانواده، دوستان، همچنین پزشک و معلمان کودک، کمک بخواهید. 
ساختاری را ایجاد کنید و به آن پایبند باشید. با رعایت برنامه‌های روزمره، ساده‌سازی برنامه کودک و مشغول نگه داشتن او در فعالیت‌های سالم، به کودک خود کمک کنید تا متمرکز و سازمان‌یافته بماند.
انتظارات مشخصی را تعیین کنید. قوانین رفتاری را ساده کنید و توضیح دهید در صورت انجام ندادن قوانین، چه اتفاقی می‌افتد. هر بار او را تشویق کنید. 
خوب خوابیدن و انجام ورزش را در برنامه‌های کودک بگنجانید. فعالیت بدنی باعث بهبود تمرکز و رشد مغز می‌شود. ورزش همچنین منجر به خواب بهتر می‌شود که به نوبه خود می‌تواند علائم ADHD را کاهش دهد.
به کودک کمک کنید تا درست غذا بخورد. برای مدیریت علائم ADHD، وعده‌های غذایی یا میان‌وعده‌های منظم را به صورت هر سه ساعت یک‌بار تنظیم کنید و غذاهای شیرین را کاهش دهید.
به فرزند خود بیاموزید که چگونه با دیگران دوست شود. به او کمک کنید شنونده بهتری باشد، یاد بگیرد که چهره و زبان بدن افراد را بخواند و با دیگران ارتباط برقرار کند.
تشخیص بیش فعالی کودکان، چه نشانه‌هایی دارد؟
تماس با پزشک
می توانید با پزشک، درمانگر و مشاور مدرسه کودک خود یک برنامه درمانی شخصی را تنظیم کنید که نیازهای خاص او را برآورده کند. درمان موثر برای ADHD کودک، شامل رفتار‌درمانی، آموزش والدین، حمایت اجتماعی و کمک در مدرسه است. 
ممکن است از دارو نیز استفاده شود. بیش‌فعالی، قابل درمان است.